Mijn legerdienst situeerde zich in de periode januari tot en met augustus 1979 en catalogeer ik nog steeds onder de noemer 'de meest onnuttige/waardeloze acht maanden van mijn leven'. Twee maanden opleiding waarvan 1 maand militair en 1 maand voor een opleiding dactylo in Peutie, gevolgd door zes maanden dienst in het HQ te Weiden bij Köln. In de maand maart waren er direct wat ze noemen 'maneuvers' en moesten we met een zes of acht miliciens de 'bar officiers' open houden 24/24 uur. In april volgde dan de opleiding tot camionchauffeur met lessen automechaniek en leerden we met een oude Unimog of was het een Bedford (?) rijden waar je nog tussengas moest geven om van versnelling te veranderen. Finaal leerden we ook met een nieuwere MAN rijden en legde ik examen automechaniek af waarbij ik alle records in het spieken brak, want eerlijk gezegd verstond ik er niets van. Toch slaagde ik grandioos en mocht dus een rijbewijs C in ontvangst nemen.
Dankzij wijlen Daniël Coens uit Damme kreeg ik van de toenmalige minister van landsverdediging, de bekende VDB ofte Paul Van de Boeynants, nog bijkomend kampverlof om drie weken op Tijl-kamp te gaan in De Panne (net zoals de voorbije twee jaren).
Op dat kamp maakte ik ook voor het eerst kennis met iemand die toen nog onbekend was maar inmiddels een stevige reputatie heeft in de media : Phara de Aguirre die met haar toekomstige man Luce (Lucien) ook deel uit maakte van de monitorenstaff.Na het kamp nog een weekje ziekteverlof om uiteindelijk af te zwaaien eind augustus waarbij ze mij voor de laatste nacht nog een 'wacht' in de neus boorden. Ik kon het regelen dat mijn twee laatste uren van die 'wacht' recup waren en deserteerde toen twee uren door om vier uur mijn wapen aan collega's te geven en door het gat in de omheining vroegtijdig de kazerne achter mij te laten. Later kreeg ik nog een schrijven dat dit verboden was en dat het zich niet meer mocht voortdoen ???
Tijdens de legerdienst was het echter ook al denken aan werk zoeken. Ik solliciteerde hier en daar waaronder bij De Witte-Lietaer in Lauwe. Dankzij de aanbevelingen Roger Govaert, verzekeringsmakelaar en één van de 1mei-soldatenvrienden van mijn vader, plus deze van een andere makelaar Gomard Van de Putte uit Kuurne (die de verzekeringsportefeuille van nonkel gilbert en tante marraine overgenomen had) vulde ik ook een sollicitatieformulier voor een voor mij ongekend bedrijf in met de naam AG van 1824.Danny Govaert, zoon van Roger, zit ook nog steeds in de verzekeringsbusiness en kom ik nog op geregelde tijdstippen tegen op meetings.
Dat ik bij AG zou gaan werken stond, stelde ik later vast, in de sterren geschreven want het nummer van mijn identiteitskaart begon met....AG !
Het sollicitatiegesprek en de testen voor 'den AG' zijn de eigenlijke aanleiding voor dit artikel.
Je bent bijna 21 jaar, komt uit een beschermd milieu, je hebt amper iets van de wereld gezien en dus ga je met de trein vanuit Wevelgem naar de grootstad Brussel als een boerke uit West-Vlaanderen. Spannend uitkijken dat je niet vergeet uit te stappen in Brussel-Noord. In het station slaagde ik er in de juiste uitgang te vinden. De achterzijde was de befaamde Rue de Progrès waar 'fijne vleeswaren' in alle huiskleuren werden aangeboden. Maar de weg naar de Jacqmainlaan was ook bezaaid met een fenomeen dat ik toen nog niet kende : peepshows.
Na wat zoeken vond ik de befaamde blauwe toren in de Nieuwbrug waar ik moest zijn. Deze blauwe toren werd in de jaren tachtig afgebroken en vervangen door het gebouw waar ik sinds 1995 werk. Wellicht moest ik zo van die psycho-technische testen afleggen en als laatste luik stond er een gesprek met De Heer Paul Verpeet op het programma. Wat zijn toenmalige functie was weet ik niet meer maar eind de jaren negentig werd hij mijn grote baas en had ik geregeld contact met hem. Paul Verpeet was jaren vanuit de directie betrokken in het sociaal overleg met de vakbonden, toen de akkoorden niet aan de onderhandelingstafel maar in de stamkroeg na het officiële overleg beklonken werden.
Paul Verpeet, stelde ik veel later vast, was naast een man met vele verdiensten ook een kampioen in het wat ik misschien verkeerdelijk benoem als 'hineinterpretieren'. Hiermee bedoel ik dat hij een crack was in het uitleggen van voorbije gebeurtenissen als iets dat hij of zijn team zo voorzien/bedoeld hadden terwijl dit niet altijd de werkelijkheid was. En dit kwam zijn hoge status die hij hij reeds had zeker ten goede. Maar verder geen kwaad woord over de Polle Verpeet die in de nadagen van zijn carrière met een groot verdriet te kampen kreeg toen één van zijn zoons in nooit opgehelderde omstandigheden het leven liet in een auto-ongeval.
Het boerke uit West-Vlaanderen verliet de blauwe toren in de Nieuwbrug en ging naar de Jacqmainlaan richting Noordstation maar werd alsnog verrast op de hoek van beide straten door een prettig ogende, ietwat opgedirkte maar mooie en zeer vriendelijke dame die met zacht gevooisde stem 'bonjour Monsieur' zei...uiteraard kon ik zoveel vriendelijkheid niet laten passeren en haalde eveneens mijn allerbeste Frans boven : 'bonjour Madame' en vervolgde mijn weg richting trein. Pas op de trein viel mijn (toen nog) frank.
In september viel een positief bericht in de brievenbus van de Nieuwstraat te Wevelgem want vanaf 1 november 1979 stond ik op de payroll van de verzekeringsmaatschappij AG van 1824. Mijn professionele carrière begon dus met een verlofdag en op 2 november duwde in de deuren open van het BVM-Center Kouter 150 te Gent voor mij eerste werkdag in de dienst van André Verlé (in memoriam), Jean Reuse en Freddy Petit (foto).Nu, bijna 39 jaar later, ziet het er naar uit, het zou vreemd zijn mocht het anders uitdraaien, dat 'den AG' mijn eerste en enige werkgever zal zijn. Van de Kouter 150 verhuisden we twee jaar later naar de Kortrijkse Steenweg 302 te Gent. In 1995 kreeg ik, toevallig net voor het indienen van de lijsten voor de syndicale verkiezingen, 'an offer not to refuse' om naar Brussel te verhuizen bij de dienst Opleiding. Ik bleef er denk ik tot 2007 (net iets te lang) en via 'Methodes Distributienet' kwam ik terecht in 2015 bij 'Broker Development' met als specialisatie de logistieke (operationeel, audio-visueel) realisatie van evenementen, shows, productvoorstellingen en seminaries. De ambitie en de goesting is er nog steeds dus blijven we ervoor gaan.
klik hier voor de aftermovie van de AG Car Repair Days
