Wat vind ik zelf belangrijk in de wedstrijdverslagen/verhalen ? Als je vele andere samenvattingen leest dan komt het er vaak op neer dat de inhoud nogal sec is, het scoreverloop wordt weergegeven, de opstellingen, de vervangingen. Nogal saai vind ik en niet altijd aangenaam om te lezen. Daarom streef ik er naar om eerder een sfeerverslag te brengen door er wat wist-je-datjes in te mengen, kruiden met wat actualiteit (al dan niet sportief), ook door over de omkadering (zoals het randgebeuren, de muziek en de microman Bart…) te schrijven… Vaak is er ook een rode draad in verwerkt zoals bijvoorbeeld toen Nonkel Bob overleed er tal van verwijzgingen in het verslag stonden naar zijn liedjes en televisie-optredens.
Door die sfeerschepping probeer ik ook bij de lezer het gevoel op te wekken dat hij/zij de wedstrijd een stukje herbeleeft.
Inmiddels zijn er toch bepaalde zaken in het collectief geheugen van de Knack-supporters gekropen zoals Straffen Hendrik voor boegbeeld Hendrik Tuerlinckx, mooi mooi (Pieter) Coolman (waarbij ik refereer naar het lied Mooi man van Mannenkoor Karrespoor). En ook onze nog steeds fel betreurde Big Bad Wolf Pol Vankeirsbilk eren we nog op geregelde tijdstippen.Hoe objectief en correct is een samenvatting eigenlijk ? Sowieso bekijk ik alles met een blauw-witte bril, dus objectief is het zeker niet. Daarvoor moet je de officiële media raadplegen op voorwaarde dat die er meer dan vier lijntjes aan besteden juist voor de rubriek vogelpik en duivensport. Maar anderzijds is het ook geen blinde adoratie en verheerlijking op zijn Noord-Koreaans. Op de socio-tribune ben ik ook omringd door vele Knack-supporters en dan hoor je ook wel hun reacties en commentaren. Enkelen (Filip & Filip, Rik, Peter….) zullen al wel gemerkt hebben dat ik hier dankbaar gebruik van maak en dus leentjebuur speel. En dus kunnen mindere zaken ook wel eens aan bod komen.
Mag ik alles schrijven of met andere woorden is er censuur ? Censuur zou ik het zeker niet noemen, trouwens mocht dat zo zijn dan stopt het verhaal direct. Maar anderzijds wordt alles wel gepubliceerd op de website en onder de verantwoordelijkheid van de de meest professionele en beste volleybalclub van het land. Dus pas je je automatisch wel aan. Bovendien is één van mijn aandachtspunten ook dat je de tegenstander moet respecteren. Ook daar doen ze immers meer dan hun uiterste best om met de beschikbare riemen te roeien. Wat niet belet dat er geregeld kan geteased worden of zelfs eens geregeld uitgehaald of geprovoceerd wordt. Dat valt niet altijd in goede aarde bij de tegenstander die in het vizier ligt en dan volgt er op hoger niveau wel eens een telefoontje. Maar in feite zijn die verslagen maar een frivoliteit zoals ik dat noem, hoofdzakelijk bedoeld om de eigen supporters, zoals reeds geschreven, de voorbije wedstrijd nog eens te laten herbeleven. Naar de tegenstanders toe is het soms ook wat zout (in de wonde) of peper (in de verhoudingen). En zolang het goed gaat is het leuk te kunnen uitdelen, maar als het eens minder gaat of bij een verliespartij moet je ook kunnen incasseren, volkomen logisch lijkt me.
Je denkt nu wel misschien dat de verslagen niet bedoeld zijn voor de spelers ? Klopt en wel om een heel eenvoudige reden : mijn gebrek aan kennis van vele onderdelen in het volleybalspel. Zelf heb ik nooit, tenzij op school, volleybal gespeeld. Voor spelers en omkadering is het hun beroep, wie mag ik dan wel zijn om eventueel kritiek te leveren of zelfs commentaar te leveren over de uitblinker van een partij. Maar al te vaak heb je in een wedstrijd een bepaalde impressie, wanneer je echter nadien de scouingscijfers ziet krijg je soms een totaal ander beeld. En dan spreken we nog niet over alles wat niet in de scouting terecht komt, zoals in welke mate een speler de opdrachten van zijn coach uitvoerde.
Toch lezen sommige spelers de verslagen, nog altijd, maar gezien de voorbije jaren uitermate succesvol waren en de wedstrijdverslagen logischerwijze navenant positief waren schept dit dus geen probleem.
Echte problemen zijn er in het verleden niet geweest, eerder een verschil in visie. In de lange periode dat de vorige coach actief was zijn er ook wel minder glorievolle jaren geweest. Ook periodes waarin het team verre van optimaal presteerde en zoals ik al eerder aangaf komen er geen moedwillige leugens in een wedstrijdverslag, geen grove verbloemingen. Een verslag moet geloofwaardig blijven anders verlies je als verslaggever na enkele keren je totale credibiliteit en dat is voor mij wel belangrijk. En dus is het wel eens voorgevallen dat ik, wat ik nadien lachend omschreef maar op het moment zelf met een klein hartje, op ‘audiëntie’ mocht bij de grote Dominique Baeyens. Hoewel we van mening verschilden over wat al dan niet in een verslag op de website van de club kon verschijnen speelt dan vooral het clubbelang. Indien de coach van oordeel is dat een beetje meer op de rem staan in de verslaggeving het team kan helpen dan doe je dit uiteraard. Maar ook in die periodes kon ik rekenen op de volle steun en het vertrouwen van Eejo, die verantwoordelijk is voor het communicatieluik binnen de club.De kwaliteit van een wedstrijdverhaal hangt niet alleen af van de schrijver maar vanzelfsprekend ook van de wedstrijd zelf. Echter het wedstrijdverslag op zich mag nooit op zich memorabel genoemd worden want dan sla je de bal mis, wel de wedstrijd zelf. Maar er zijn, in die ganse reeks duels, twee die me persoonlijk altijd zullen bijblijven.
In de Belgische competitie herinner ik mij een wedstrijd tegen Puurs. Twee bezoekende supporters hadden zo een manuele toeter bij en ze toeterden zich een lam handje tot grote ergernis van zowat gans Schiervelde, inclusief schrijvende pers. Dat zoiets in het verslag kwam kun je raden, ik denk dat in het verslag van set twee het woord ‘toet’ meer voorkwam dan alle andere woorden tezamen. Soms tot vijf keren ‘toet’ na elkaar. De dag nadien een telefoontje hierover vanuit Puurs naar Knack maar er werd geen komma gewijzigd aan het verslag. Meer nog, de toeters werden overal, in onderling akkoord tussen de clubs, verbannen.
Dan in de Champions League was het de wedstrijd tegen Piacenza in november 2014. De maandagavond voor de wedstrijd kreeg ik zo’n voorgevoel en geïnspireerd door de slotscène uit de pakkende film ‘La vita e bella’ schreef ik geëmotioneerd alvast de inleiding met de laatste woorden uit de film van het vijfjarig zoontje Giosué : “Abbiamo vinto’ (we hebben gewonnen) als titel. Die ruime inleiding heb ik trouwens diezelfde avond nog op mijn Facebook gepubliceerd en vervolgens integraal in het eigenlijke verslag opgenomen. Want hoewel we weinig kans leken te maken wonnen we toch, met 3-2.
http://sporza.be/cm/sporza/matchcenter/mc_zaalsporten/cat_volleybal/2.34461/2.36324/1.2134819
Geen opmerkingen:
Een reactie posten